HISTORIA UJĘCIA GLOBALNEGO

Każde z tych pojęć stosuje się zarówno do ko­mórki, jak i do ekonomii, przedsiębiorstwa, ekolo­gii. Wydaje się więc, że poza słownictwem, podo­bieństwami i metaforami istnieje pewien rodzaj wspólnego ujęcia, pozwalającego lepiej zrozumieć i lepiej opisać zorganizowaną złożoność.Takie unifikujące ujęcie rzeczywiście istnieje. Narodziło się ono w ciągu ostatnich trzydziestu lat pod wpływem rozwoju wielu dyscyplin, jak biolo­gia, teoria informacji, cybernetyka i teoria syste­mów. Sama idea nie jest nowa, nowa jesit jedynie i dokonująca się wokół tej idei integracja dyscyplin. To ujęcie interdyscyplinarne nazywa się ujęciem systemowym. W tej książce ma je symbolizo­wać koncepcja makroskopu. Nie należy traktować tego sposobu ujęcia jako nowej „nauki”, „teorii czy „dyscypliny”, ale jako nową metodologię,pozwalającą na zebranie i zorganizo­wanie wiedzy w celu większej efek­tywności działania.