FORMA DZIECIĘCYCH STRACHÓW

Rzeczy i zdarzenia, widziane i słyszane w ciągu dnia, przychodzą do dziecka w nocy w formie dziecięcych strachów, które dla nas, ludzi dorosłych, jakże często są bez uzasadnienia. Bo gdy w pamięci człowieka dorosłego nie pozostanie nic z jego własnego dzieciństwa, gdy zabraknie tej cennej wyobraźni, która pozwala dużemu człowiekowi zniżyć się do poziomu malutkiego człowieka i jego oczami spoglądać na otaczający świat – wielkie strachy małych ludzi nie znajdują należytego zrozumienia w sercach rodziców. Gdy przypominam sobie moje własne dzieciństwo, radosne przecież i niczym nie zakłócone, żyje tam do dziś wspomnienie strachu, strachu dla człowieka dorosłego absurdalnego, ale dla małej dziewczynki realnego i odbie­ranego wszystkimi zmysłami.