ZACHOWANIE PRZECIWNOŚCI

W przypadku kierowania gospodarką kraju, od­powiedzialni za politykę ekonomiczną wybierają podtrzymują niedogodności płynące z inflacji wraz z całym szeregiem niesprawiedliwości i nierówności spo ecznych, uważanych jednak za mniejsze zło niż to, ktoie przyniosłoby bezrobocie. W ekonomii światowej dążenie do wzrostu pocią­ga za sobą nierówności społeczne, wyczerpanie re­zerw i zatrucie środowiska. Teoretycznie jednak po­zwala ono na szybsze podniesienie poziomu życia. Przejście do ekonomii „stacjonarnej” narzucałoby wybór nowych niedogodności, opartych tym razem na ograniczeniach i obniżeniu poziomu życia, na uruchomieniu środków kontroli i regulacji bardziej złożonych, delikatniejszych i bardziej zdecentralizo­wanych niż w ekonomii wzrostu. Środków wymaga­jących od każdego obywatela zwiększonej odpowie­dzialności.