KONIECZNOŚĆ WYSIŁKU

Nadchodzi jednak konieczność wysiłku. Mięśnie pracują, pochłaniając ATP, „baterie” wyładowują się. Ilość ADP (baterii wyładowanych) gwałtownie wzrasta. Stosunek ADP do ATP staje się bardzo wy­soki (np. 100 na 1). Stacja obsługi zasypywana jest żądaniami naładowania baterii. Proces ładowania ulega przyspieszeniu, co wymaga więcej elektronów i więcej tlenu. Cykl generacyjny jest coraz szybszy, pobiera zwiększone ilości paliw i odrzuca coraz wię­cej dwutlenku węgla. Poziom glukozy, aminokwa­sów i kwasów tłuszczowych obniża się najpierw w płynie międzykomórkowym, a następnie w plazmie, podczas gdy równocześnie gromadzą się tam odpady. Detektory umieszczone w gruczołach i w mózgu re­jestrują zakłócenia równowagi. Wentylacja płuc ule­ga przyspieszeniu, dostarcza więcej tlenu i elimi­nuje dwutlenek węgla.